Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
kwalifikacja — ż I, DCMs. kwalifikacjacji; lm D. kwalifikacjacji (kwalifikacjacyj) 1. dziś zwykle w lm «wykształcenie, przygotowanie potrzebne do wykonywania zawodu, jakichś czynności; uzdolnienia, nadawanie się do czego» Odpowiednie, pełne, wyższe kwalifikacje … Słownik języka polskiego
weryfikować — ndk IV, weryfikowaćkuję, weryfikowaćkujesz, weryfikowaćkuj, weryfikowaćował, weryfikowaćowany «badać, sprawdzać, potwierdzać prawdziwość, autentyczność czegoś; stwierdzać czyjeś kwalifikacje» Weryfikować dokumenty. Weryfikować opinie. Weryfikować … Słownik języka polskiego
weryfikować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, weryfikowaćkuję, weryfikowaćkuje, weryfikowaćany {{/stl 8}}– zweryfikować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} badać, sprawdzać zgodność czegoś z prawdą,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
cenzus — m IV, D. u, Ms. cenzussie; lm M. y 1. «kwalifikacje obywatela ze względu na wykształcenie, majątek, wiek i in., stanowiące warunek korzystania z określonych uprawnień lub przywilejów (np. w zakresie prawa wyborczego, służby wojskowej,… … Słownik języka polskiego
kompetentny — kompetentnyni, kompetentnyniejszy «mający określone kompetencje, uprawniony do działania, do wydawania decyzji; mający kwalifikacje do wypowiadania sądów, opinii, ocen; autorytatywny, miarodajny» Kompetentny sędzia. Kompetentny organ władzy.… … Słownik języka polskiego
kwalifikowany — kwalifikowanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. kwalifikować (p.) kwalifikowany w użyciu przym. 1. «mający odpowiednie kwalifikacje, odpowiednio przygotowany do pracy w swoim zawodzie» Kwalifikowany sprzedawca, rzemieślnik. 2. «najlepszy, w… … Słownik języka polskiego
lekarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «ten, kto mając odpowiednie kwalifikacje i uprawnienia zajmuje się zawodowo leczeniem» Znany, wzięty lekarz. Lekarz naczelny, rejonowy, zakładowy. Lekarz dyżurny. Lekarz dentysta, laryngolog. Lekarz chorób dziecięcych … Słownik języka polskiego
mistrzostwo — n III, Ms. mistrzostwowie 1. blm «najwyższy stopień biegłości w wykonywaniu czegoś; doskonałość, artyzm, kunszt» Dochodzić w czymś do prawdziwego mistrzostwa. Osiągnąć w czymś wielkie mistrzostwo. Ktoś coś robi z właściwym sobie mistrzostwem. 2.… … Słownik języka polskiego
monter — m IV, DB. a, Ms. montererze; lm M. montererzy, DB. ów «wykwalifikowany robotnik pracujący przy montażu i naprawie maszyn, aparatów, instalacji itp.» Monter ciągnikowy, silnikowy. Zdobyć kwalifikacje na montera samochodowego … Słownik języka polskiego
